آسیب های نوازندگی گیتار را در مقاله حاضر بررسی میکنیم. برای نگهداری هر سازی نیاز به فعالیت عضلات خاصی داریم، مفاصل بخصوصی باید فعال شوند تا بتوان ساز را نگاه داشت. همچنین برای نواختن هر ساز هم، باید عضلات و مفاصل خاصی بکار گرفته شوند تا از عهده نواختن آن برآییم. ارزیابی هایی که مطالعه خواهید کرد نتیجه بررسی ها و تجارب فیزیوتراپیست صادق زراعتکار بر روی نوازندگان مختلف است که برای نخستین بار سلامت مفاصل نوازندگان را بصورت علمی بررسی میکند.
در مباحث پیش رو قصد داریم با جزییات بیشتری از بافتهای دخیل در هر ساز آشنا شویم. هر چه در مورد بافت های شرکت کننده در نواختن ساز اطلاعات بیشتری داشته باشیم احتمال آسیب دیدگی کاهش می یابد. در ادامه پرکارترین بافت های مسئول در حین نواختن گیتار را بررسی میکنیم. همچنین شما نوازنده عزیز میتوانید فیلم بررسی آسیب های مفصلی نوازنده گیتار را در زیر مشاهده بفزمایید:
آسیب مچ دست نوازنده گیتار
در حین نواختن گیتار مچ دست چپ نوازنده در یک زاویه تند قرار میگیرد. این زاویه تند موجب تحت کشش قرار گرفتن تاندون های عبوری از مچ دست میشود که در صورت ادامه این روند موجب درد و درگیری مچ دست نوازنده گیتار میشود که یکی از مضرات نواختن گیتار محسوب میشود. لذا مچ دست چپ نیاز به تمرین هایی دارد که به افزایش قدرت ساختارهای آن در برابر استرس های یاد شده کمک کند. نیروهای وارده به مچ دست گرچه اندک اند اما بدلیل اینکه نوازنده مدتها از عضلات و تاندون های مچ دست خود برای نوازندگی استفاده میکند به اندازه کافی زمان برای آسیب دیدگی آن وجود دارد. این یکی از اصلی ترین دلایل درد دست نوازنده گیتار است که در صورت توجه به موقع میتوان از آن پیشگیری کرد.
آسیب ستون فقرات نوازنده گیتار
ساز در آغوش نوازنده قرار میگیرد. قرار گرفتن گیتار در آغوش نوازنده موجب افزایش انحنا در بخش های مختلف مهره های گردنی، مهره های سینه ای و کمری میشود و حالتی شبیه به C انگلیسی در ستون فقرات نوازنده ایجاد میکند که از آسیب های نوازندگی به شمار میرود.
این مسئله موجب افزایش زوایای کل ستون فقرات شده که زمینه را برای افزایش کایفوز یا قوز پشتی فراهم میکند. کایفوز میتواند موجب دور شدن کتف ها از خط میانی بدن شده که این حالت علاوه بر تشدید بهم خوردگی زوایای مفصلی در نواحی کتف و بازو، موجب ایجاد دردهای سوزشی در اطراف کتف ها میشود. لذا برای پیشگیری از مشکلات یاد شده باید حرکاتی طراحی کرد و به نوازنده آموزش داد تا با پیشگیری، ادامه روند پیشرفت هنری نوازنده تضمین شود.
آسیب بازوی چپ نوازنده گیتار
بازوی چپ نوازنده گیتار حرکات تکرار شونده باز و بسته شدن را باید انجام دهد که تکرار آن مستلزم انقباضات تکرار شونده عضله دوسر جلوی بازوست، عضله دوسر یا بایسپس دائما باید شل و سفت شود تا بتواند نیروی لازم برای این حرکت را فراهم آورد. استفاده از این حرکات بصورت تکرار شونده میتواند زمینه ساز آسیب دیدگی در ناحیه بازوی نوازنده گیتار شود که باید مورد توجه قرار گرفته و پیش از گرفتار شدن کامل آن حرکاتی در جهت اصلاح آن انجام شود.
آسیب لگن و کمر نوازنده گیتار
برای نواختن گیتار کلاسیک نوازنده باید پای چپ خود را روی تکیه گاهی بگذارد. قرار دادن پای چپ بر روی تکیه گاه، موجب بالاتر قرار گرفتن لگن چپ نسبت به لگن راست میشود. این مسئله علاوه بر متاثر کردن لگن و کمر موجب کم شدن فاصله طولی بین شانه و لگن در سمت چپ و افزایش فاصله طولی بین شانه و لگن راست میشود.
تداوم قرارگیری در این حالت موجب ایجاد انحنای جانبی در ستون فقرات نوازنده گیتار میشود. لذا بکارگیری روشهایی برای خنثی کردن نیروهای برهم زننده بالانس و رعایت نکایت نشستن صحیح میتواند به پیشگیری از انحراف یاد شده کمک زیادی کند. ایجاد انحنای نامناسب در راستای ستون فقرات علاوه بر درد، در مسیر نوازندگی مشکلاتی را برای هنرمند ایجاد میکند.
درمان آسیب های نوازندگی
در کلینیک فیزیوتراپی آرامش در سعادت آباد، فیزیوتراپیست صادق زراعتکار با ارزیابی دقیق اندام نوازنده، بافتهای درگیر را تشخیص داده و با روشهای اختصاصی آنها را درمان میکند. هرچه آسیب زودتر و در مراحل اولیه تشخیص داده شود با سرعت بیشتری درمان میشود. از طرفی آسیب های قدیمی و مزمن مشکلات بیشتری را به نوازنده تحمیل میکنند تا جاییکه ممکن است، از کمیت و کیفیت اجرای نوازنده بکاهد.